Antartica, een continent zo groot als Australie, 12 maanden per jaar volledig gehuld in sneeuw en ijs en het grootste zoetwater reservoir ter wereld. Wij zijn er geweest en oh wat was het bijzonder, gaaf, magisch, onbeschrijfelijk en prachtig!

Voorafgaand aan onze 10 daagse expeditie naar Antartica verblijven drie nachten in Ushuaia, de poort naar Antarctica. Bij deze dagen willen we niet al te lang stil blijven staan, aangezien ze volledig in het niet vallen bij onze ervaringen in Antarctica. Ushuaia is een leuk toeristen stadje dat claimed het meest zuiderlijke stadje ter wereld te zijn. Door de omliggende bergen met sneeuw hebben we een beetje een wintersport gevoel. We komen de dagen door met kleding shoppen/huren voor Antarctica, internetten en warme chocolade melk drinken. De laatste volledige dag in Ushuaia maken we een 3 uur durende wandeling door het Tierra del Fuego National park, ook wel vuurland genoemd. Het is een leuke wandeling langs het Beagle kanaal met uitzicht op de sneeuwtoppen.

Dag 1:

Op 5 maart worden we wakker met een beetje vreemd gevoel in de buik, we gaan naar Antarctica! Naast dat het natuurlijk één groot avontuur is maken we ook een beetje zorgen. Gaan we zeeziek worden? Hebben we de juiste kleding? Hoe zou het weer worden? We hoeven pas om 16 uur te boarden in de haven en komen op het laatste moment nog bijna in tijdsnood. Nog even dit en dat, zorgt ervoor dat we uiteindelijk om 16:30 boarden. Ons schip de M/V Plancius is een in Nederland omgebouwd marineschip. Deze biedt nu plaats aan max 110 passagiers en 30 bemanningsleden. We worden vrolijk door de crew onthaalt en naar onze hut gebracht, veel luxer dan we verwacht hadden! Er is een groot raam, twee aparte bedden, een bureautje, ruime kleding kast en een grote prive badkamer. De Plancius is pas per 1 januari 2010 in de vaart genomen en daarom is alles splinter nieuw! Om 17:30 worden we uitgenodigd in de observation lounge/ bar met enorm grote ramen voor het welkom en een glaasje champagne. Naast een algemene introductie van het schip en bemanning krijgen we ook een globale indeling van de week. En dan komt er een minder leuk nieuwtje. Eén van de zusterschepen heeft een kapotte motor en kan niet uitvaren. De 32 opvarenden, die een duik reis hebben geboekt, worden naar onze boot getransferreerd omdat onze boot niet vol zit. Eén groot probleem, de andere boot zou pas de volgende dag gaan varen....drie keer raden.... we gaan een dag later weg! We zijn heel erg teleurgesteld en de sfeer in de bar slaat in één klap om. Na een uur te hebben zitten mokken en samen met andere passagiers te hebben zitten klagen, spreken we met zijn allen af er maar het beste van te maken. Op de boot zitten veel senioren (zoals verwacht) maar ook wel jongere koppels. Het grootste gedeelte van de opvarenden zijn Nederlands en Amerikaans (de duikgroep). Ook zijn er wat Engelsen, Duitsers, Zwitersen, Italianen en Nieuw Zeelanders aan boord. Het klikt al snel met Lonneke, Geert en Eduard en met zijn vijven schuiven we om 19.00 aan voor het eten. Het drie gangen diner is voortreffelijk en voor de teleurstelling krijgen we de wijn gratis. Dat laten wij Nederlanders ons geen tweede keer zeggen en voor we het weten gaan we een erg gezellige avond tegemoed met veel te veel wijn en veel te laat naar bed.

Dag 2:

Het gevolg van de wijn is dat we allebei de volgende ochtend wakker worden met een gigantisch kater! Meteen komt ook het besef dat we vandaag gaan varen en de Drake Passage over moeten. De Drake Passage is door zijn nauwe doorgang één van de meeste ruige zeëen ter wereld en er worden regelmatig golven gemeten van 15 meter en meer. De bijnaam van de Drake Passage is ook wel de Drake Shake. Misschien niet zo handig dat we een kater hebben?! We worden iedere ochtend door het omroep systeem gewekt met de melding 'Goodmorning everybody, goodmorning! It is the ... of March 07:30 time to wake up! Breakfast will be served at 08:00' We slepen ons naar het ontbijt en ontdekken al gauw dat we niet de enigen zijn met een kater. Na het ontbijt kruipen we nog even een paar uurtjes het bed in... Om 11:15 is het dan eindelijk zover, de trossen gaan los!! Het is een mooie heldere dag en er is een prachtig uitzicht op het Beagle kanaal. Het voelt heel apart om de stad achter je kleiner te zien worden en je te beseffen 10 dagen uit de bewoonde wereld te leven. Om 13:00 moeten we alweer aansluiten bij de lunch (wederom drie gangen) en krijgen we de mededeling dat het weerbericht voor de drake passage zeer gunstig is! Bij de dokter regelen we voor de zekerheid toch maar van die pleisters die je achter je oor kunt plakken tegen zeeziekte. Gedurende de dag krijgen we een veiligheidsbriefing met aansluitend een evacuatie oefening. Het alarm gaat, pak je lifevest uit de kast, naar de observatieruimte, en dan naar de life boats. Als we eenmaal de Drake Passage opvaren merken we een aanmerkelijk verschil in de deining. Waar wij ervan overtuigd zijn minimaal twee meter hoge golven te hebben en het toch best wel heen en weer vinden gaan, lacht de bemanning ons zo ongeveer uit, voor hun is het namelijk een Drake Lake.

Dag 3:

De gehele dag varen we door de Drake Passage die inmiddels gehuld is in een dikke laag mist. Ondanks dat we geen nog geen landingen maken, hebben we toch best een druk programma. Als eerste krijgen we een zodiac briefing. Met een kleine rubberboot (zodiac) voor 10 man worden we bij een landing aan land gebracht. Voordat we in de zodiac mogen, moeten we eerst met onze boots (laarzen) in een desinfectie bak, zodat je geen ziektes meeneemt Ook mag je zonder lifevest niet mee en krijgen we instructies hoe je in de zodiac stapt. Vooral in slecht weer is dit namelijk niet zo makkelijk! Verder moet je elke keer je kaartje omdraaien zodat de bemanning weet dat je op het land bent of op de boot. Later zijn er nog twee lezingen over Antarctica. De eerste gaat over vogels, waar ook de penguins onder vallen en de tweede gaat over een onderzoek over de invloed op Antarctica van de toename van CO2 opname in het zeewater. Ook zijn we best druk met eten wat we drie keer per dag uitgebreid doen. Verder hebben we het erg gezellig met alle andere passagiers en voor we het weten is dag alweer om. Af en toe doen we een ommetje op het dek en kijken we mee met Steve de vogelspotter. Hij wijst ons albatrossen en verschillende soorten meeuwen aan. Mmmm we komen er achter dat we geen echte vogelliefhebbers zijn.

Dag 4:

Door het rustige weer op de Drake Passage heeft het schip een hoge snelheid kunnen behouden en zijn we eerder dan gepland aangekomen bij ons eerste landingspunt Aitcho Island, een eiland boven Antarctica. Dit betekent dat we ten opzichte van ons oorspronkelijk vertrekdag geen landingen hebben gemist, waar we erg blij om zijn!.Als we buiten op het dek staan horen we in de verte veel geluiden en komt er af en toe een heerlijke vlaag pinguin poep langs. Helaas is het nog steeds heel erg mistig en kunnen we het land niet zien. Om 08.45 worden we opgeroepen voor de eerste landing die ondanks het slechte weer toch doorgaat. Als we van top tot teen ingepakt zijn, onze boots aanhebben, kaartje omgedraaid en boots ontsmet zijn, zijn we klaar om te gaan! Door de dichte mist komt langszaam het land in zicht en daar zien we honderden Gentoo & Chinstrap pinguins. Eenmaal aan land krijgen we eerst een instructie met wat er op het eiland te zien is, waar je wel en niet mag komen en natuurlijk nogmaals de melding minimaal 5 meter van de penguins weg te blijven. Dit laatste is zeker niet makkelijk want de penguins zitten overal. Het is het einde van de zomer en daarom is het grootste gedeelte van de jongen al ‘uitgevlogen'. De meeste ouders zijn inmiddels in de rui en krijgen in twee weken een geheel nieuwe wintervacht. In die tijd kunnen ze niet de zee in en eten ze dus die tijd ook niet. Gelukkig voor ons zijn er nog veel puber pinguins aan land. We kunnen ons uren vermaken door naar ze te kijken. Ze zijn lekker naief, totaal niet bang voor ons en maken een hoop kabaal. Er zijn een aantal penguins die gewoon aan je broek zitten te pikken, geweldig! Naast de penquins zien we nog wat elephant seals, fur seals en verschillende vogels.

Twee uur aan wal zorgt ervoor dat we compleet bevroren zijn en blij zijn dat we terug gaan naar het schip! Na de lunch pakken we ons weer in voor een volgende landing naar Half Moon Island. We vermaken ons wederom twee uur met het kijken naar de penguins en daarnaast zijn er superveel Fur seals en Wedellseals te zien. Fantastisch dat je zo dichtbij kunt komen ! De wind is inmiddels aardig aangetrokken en het is verschikkelijk koud! We worden dan ook door de expeditieleiders van het eiland gehaald omdat we terug moeten ivm hoge golven. Gaaf, om met de zodiac over de hoge golven te gaan! We worden wel kleddernat en zijn helemaal doorweekt als we aan land komen. Na het diner vaart het schip via een stuk open zee en de Brainsfield strait naar Cuvervill Island. De golven zijn hier een stuk hoger dan we op de drake passage hebben gehad. We schommelen aardig in ons bedje maar we zijn zo moe van alle indrukken dat we al snel in slaap vallen.

Dag 5:

De gehele nacht heeft het schip doorgevaren door het Gerlach kanaal richting Cuverfill island. Helaas is het weer niet opgeklaard als we de volgende ochtend wakker worden. Er is zelfs een sneeuwstorm! Het is niet eens zeker of we wel een landing kunnen maken. Gelukkig blijkt als we tijdens het ontbijt in Cuverfill Island aankomen, de zee rustig genoeg zodat we toch aan land kunnen gaan. Hier zien we ook onze eerste ijsbergen! Verder zijn er weer hele kolonies met Gentoo penguins. We krijgen een echt Antarctica gevoel!

'S Middags is het tijd voor onze eerste stappen op het vaste land van Antarctica. Helaas sneeuwt het nog steeds erg hard en is het zicht weer minimaal. Naast onze landingsplek in Neko Harbour ligt een grote gletsjer die erg onstabiel is. We krijgen duidelijke instructies mee voor het geval er een stuk ijs afbreekt. Zo snel mogelijk naar een hogere berg binnen 35 seconden, wel of geen penguin binnen 5 meter, maakt niet uit! Gelukkig gebeurd er niets tijdens onze landing! Er zijn heel veel jonge penguins bij deze kolonie en veel zullen de winter niet halen omdat ze gewoon weg te laat zijn. In de avond krijgen we een presentatie van Roberta, een wetenschapper die we morgen op het Amerikaanse Palmer onderzoeksstation afzetten. Wij hebben het geluk het onderzoeksstation te bezoeken maar voordat het zover is krijgen we eerst een presentatie van Roberta over de werkzaamheden en regels van het onderzoeksstation.

Dag 6:

We kunnen het bijna niet geloven als we wakker worden, het is droog en er schijnt een heel waterig zonnetje! Bij het ontbijt horen we dat er vanacht nogal wat spectaculairs heeft plaatsgevonden, wij zijn er alleen totaal doorgeen geslapen. Bij onze ankerplek zijn gigantische stukken ijs van de gletjser afgebroken die bijna het schip hebben geraakt. De kapitein heeft daarom besloten niet voor anker te gaan en heeft de hele nacht op en neer gevaren door het Bismarck Strait. Onze eerste landing is op Brown Island waar een kolonie met Adelie penguins aanwezig is. Deze penguins zijn veel schuwer dan de andere soorten die we nu gezien hebben. Na een uurtje op het eiland vertrekken we met de zodiac naar Palmer station. Heel apart om te zien dat een groepwetenschappers maanden lang afgezonderd van de wereld leven. Tijdens de rondleiding krijgen we te zien hoe ze leven en wat voor een soort onderzoeken ze doen, interssant.

Na de lunch vaart het schip via de Gerlach street richting het Lemaire kanaal. Wonder boven wonder trekken er steeds meer wolken weg en begint de zon echt te schijnen. We zien nu ook wat we de afgelopen dagen hebben gemist ivm de mist. Overal om ons heen verschijnen hoge bergen met gigantisch veel sneeuw. Samen met de vele gletjsers en ijsbrokken in het water wanen we ons in een heel andere wereld. Dit is absoluut het allermooiste wat we ooit gezien hebben! Gevolg is dat we honderden foto's maken maar geen een kan daadwerkelijk laten zien hoe wij het ervaren hebben. We hebben zo ontzettend veel geluk dat de zon schijnt want er staat een cruise op de planning door het rondom Pleneau Island. Daar zien we de mooiste ijsbergen, wedellseals, crabeaters en leopard seals! Wat een mooie ervaring!! Na twee uur in de zodiac zijn we compleet bevroren en blij dat we terug gaan naar het schip. 's Avonds hebben we een barbeque op het dek en komen er nog een aantal Minky Wales voorbij, een heerlijke afsluiting van een heel bijzondere dag. We krijgen later de melding dat we de nacht niet in het lemaire kanaal kunnen blijven. Door de wind worden we helemaal omsloten door ijs! Super gaaf om te zien hoe schip door het ijs breekt!

Dag 7:

Het weer is een kopietje van de vorige dag en we zijn nog steeds in een soort jubel stemming! We landen dit keer op Usefull Island die volledig bedekt is met een dikke laag penguin poep modder. Gadver, we klotsen letterlijk door de modder en alles zit onder. We stinken echt verschikkelijk. Elke loopt de berg op met een aantal anderen voor een 360 graden view over de baai. Vincent zoekt een leuk plekje op waar bij de penguins en fuhr seals in het water observeerd. We blijven maar entertained door alle wildlife! De tweede landing is bij het Argentijnse verlaten Almirante onderzoeksstation. Het wordt een beetje eentonig maar ook hier waren de uitzichten weer geweldig. Geert en Vincent maken samen een sneeuwpop in de sneeuw en even later glijden we met zijn allen op de kont de berg af, heerlijk om weer kind te zijn! Daarna maken we een zodiac cruise door Skontorp cove langs de immense gletsjers. Je hoort het ijs constant kraken en af en toe breekt er een stuk af. Wederom een spectaculaire dag!

Dag 8:

Alweer de laatste dag maar zeker niet de minste dag die we hebben in Antarctica. We gaan namelijk zwemmen in het ijskoude water bij Danco Island. Eerst zorgen we voor een goede warming up en lopen door de sneeuw de berg op voor een 360 graden view over het Antarctische landschap. We nemen de short cut op onze kont naar beneden en hebben de grootste lol. Iets minder lol hebben we als we in onze zwemkleding op het bitterkoude strand staan! Het water is maar liefst -2 graden (is zout water en daarom net niet bevroren) en zwemmen is niet echt het goede woord want je kunt maar 3 minuten overleven in dit koude water. We rennen allebei de zee, kopje onder en meteen weer eruit.

Wow wat koud! En zo raar om te voelen dat je spierkracht na 10 seconden in het koude water al erg afneemt. Eenmaal uit het water is het helemaal niet koud meer en we maken daarom een leuke fotosessie met de ijsbergen en de penquins in onze zwemkleding!

We nemen een lekkere warme douche en een warme choco (met een kleine borrel erin) om weer bij te komen van deze ervaring. Na de lunch vaart het schip door het Gerlache kanaal naar de Melchior Island. We hebben tot nu toe nog geen enkele bultrug gezien terwijl dit het walvissen seizoen is. Ook voor de expeditieleiders is het een groot raadsel waarom we ze niet zien. Gelukkig varen we een stuk door het Gerlach kanaal waar we in 1x 10 tientallen walvissen zien. De bultruggen en minky whales komen redelijk dichtbij zodat we ze goed kunnen observeren. Ook zijn hier honderden penguins die door het water springen en we zien zelfs een leopard seal in actie tijdens het vangen van een penguin. In de middag hebben we een zodiac cruise op de planning om walvissen vanuit de zodiac te spotten. We zitten vol verwachting 2 uur in de zodiac rond te toeren en zien geen enkele walvis, jammer! Wel hebben we veel lol in de zodiac want deze wordt bestuurd door een Rus, hij raced met ons over het water en we hebben de grootste lol!

Dag 9 t/m 11

Helaas we moeten weer terug.Er staan twee volle dagen op de Drake Passage gepland. Wederom hebben we erg veel geluk want we hebben weer te maken met een Drake Lake. De golven zijn wel iets hoger dan de heenweg en we moeten ons echt vasthouden als we door het schip lopen maar de golven komen niet hoger dan drie meter. Vincent heeft de eerste avond een beetje last van zeeziekte en slaat daarom ook de helft van het diner over. De volgende voelt hij zich al een stuk beter en komen we allebei de twee dagen op zee prima door. De dagen worden gevuld met allerlei lezingen over zeehonden, vogels, klimaatveranderingen, geologie en history. Verder zijn we druk bezig met uitzoeken en delen van foto's. Voor we het weten zijn we alweer op het beagle kanaal waar we nog een rustig nachtje doorbrengen. De laatste avond krijgen we allemaal een dvd met alle info en reisverslag van de reis. We sluiten onze reis weer af met een glaasje champagne en daarna zakken we nog even met zijn allen door. Om 09.00 moeten we de volgende dag het schip verlaten na 3000 km (1650 nautische mijlen) en kijken we terug op de meest bijzondere ervaring ooit, die we iedereen kunnen aanraden! Bij deze, is dit het allermooiste wat we ooit hebben gedaan!