Australie's meest beroemde en mooiste weg staat ook wel bekend als de great ocean road. Deze weg tussen Torquay en Warrnambool is bijna 250 km lang en laat de ruige en ongerepte kust van Zuid Australie zien. Wij plakken er een bezoek aan Adelaide en the Grampians voor en een bezoek aan Melbourne erna aanvast.

De vlucht van Alice Springs naar Adelaide begint zoals een vlucht zoals altijd. Bij de daling merken we dat er veel turbulentie is en dat het een onrustige landing gaat worden. Op het moment dat we een honderd meter boven het centrum van Adelaide hangen gaan we nog steeds erg heen en weer. Als dan ons vliegtuig ook nog eens hele rare geluiden gaat maken krijgt zelfs Vincent (die nooit bang is in een vliegtuig) zweethanden. Elke zit ondertussen al met hardkloppingen te bedenken dat we neergaanstorten. Gelukkig voor ons land het vliegtuig 5 minuten later netjes op Adelaide airport.

We zien al snel dat Adelaide een grote stad zoals alle anderen is, niet zoveel bijzonders. We gebruiken de twee dagen in Adelaide dan ook vooral om bij te komen van ons avontuur in the Outback. Ons hostel vinden we na 1 nacht niet echt geweldig. Alhoewel een upgrade van een dorm naar een prive kamer hebben gekregen is het toch echt ‘shabby'. We vinden al snel een beter hostel en verhuizen daar de tweede dag naartoe.

Op dag drie kunnen we onze auto ophalen die we voor 6 dagen gehuurd hebben. We besloten bij het maken van de reservering, voor maar 7 euro per dag, een upgrade te doen naar een grotere auto. We krijgen een vette Nissan X Trail, heel decadent! De eerste bestemming met onze X Trail is de Grampians een kleine 450 km van Adelaide. De weg leid ons door een nogal dor en saai landschap. Na ruim 5 uur rijden komen we dan eindelijk in the Grampians aan. We zien erg weing andere toeristen en we vragen ons af waarom. Wanneer we inchecken in ons hostel (waar maar twee andere gasten zitten) vertelt de eigenaar dat er een fire alarm is. De droogte is niet erger dan andere jaren maar de overheid is als de dood dat er wederom zoveel bosbranden uitbreken als vorig jaar (er zijn toen 178 mensen overleden, de grootste Australische ramp ooit). De toeristen blijven hierdoor allemaal thuis tot grote teleurstelling van de eigenaar. Wij vinden het niet zo heel erg want de dorm kamer normaal voor 6 personen hebben we lekker voor ons zelf! Buiten is het ondertussen een grote dierenparade. We zien kakatoes, papagaaien, kangoeroes en Vincent ziet zelfs een hert.

De volgende dag lijkt het ons leuk om weer eens een hike te doen. We kiezen the pinnacles walk van 9km. Omdat we 's morgens een beetje laat op gang zijn gekomen, beginnen we te laat aan de wandeling (of zeg maar beklimming). De zon brand om 10.30 al zo hard en de temperatuur loopt snel op naar 35 graden. Het gevolg is dat we puffend en zwetend de berg oplopen. Zoals bij de meeste wandelingen maakt het uitzicht het weer helemaal goed! Na de wandeling rijden we door naar de MacKenzie waterval die we niet zo heel spectaculair vinden. We maken nog een korte stop bij een uitzichtpunt voordat we terugrijden naar het stadje. Vincent heeft weer een golfbaan ontdekt en wil toch nog even gaan golfen. De golfbaan is een stuk minder spectaculair dan de vorige maar toch leuk om even een balletje te slaa. Bovendien zijn er ontzettend veel kangoeroes op de baan en Vincent spot nog twee Emu's.

Op dinsdag rijden we richting de great ocean road. Onze eerste stop is Port Fairy waar we aan een lagoon lunchen. We zien daar een vrouw naar het water staren en wij willen natuurlijk wel even weten waarom. Een zeehond ligt rustig in het water zichzelf te wassen. Al die aandacht vindt hij reuze interessant en we krijgen een complete voorstelling. Als dan halverwege ook nog eens een gigantische stingerray (platvis met lange staart) langs komt is de voorstelling compleet. We maken nog een leuk wandelingetje langs het water voordat we doorrrijden naar Warrnambool, het begin van de great ocean road. Ook hier slapen we weer in een dorm kamer en dit keer hebben we het rijk helaas niet voor ons alleen. We doen die nacht allebei geen oog dicht! Een jongen houdt ons de hele nacht wakker met zijn gesnurk, we hebben een muis of iets dergelijks in de kamer die aan onze crackers zit te knagen en een aantal meiden moet om half zeven opstaan voor een tour en lopen een uur in en uit onze kamer.

Langs de hele great ocean road zijn allerlei uitzicht punten en korte wandelingen. We hebben drie dagen de tijd om de great ocean road te rijden en stoppen daarom bij elk stoppunt. We vinden het helemaal geweldig die ruige kust! De kalksteen kustlijn is door de jaren heen door wind en water in zijn huidige vormen gekomen, prachtig! Halverwege de dag komen we bij een baai terecht waar we kunnen zwemmen, heerlijk! Hierna gaan we naar de beroemde 12 apostelen. Hier zijn we niet de enigen! Bussen vol met Japanners worden afgeladen om een kiekje te maken en vervolgens weer 4 uur terug te rijden naar Melbourne. En ja hoor het duurt niet lang voordat ze ook met Vincent op de foto willen.

We lezen in de lonely planet dat er een mooie camping is bij Cape Otway die ook caravans verhuurd voor een leuk prijsje. Er staat ook dat je op de weg ernaar toe ook goed koala's kunt spotten. Het duurt dan ook niet lang voordat Vincent de eerst spot! Leuk om deze luie dieren in het wild te zien! Op de camping kiezen we voor een fantastische bassie en adriaan caravan met eigen keukentje! We besluiten meteen twee nachten te blijven omdat er genoeg te zien en te beleven is in de omgeving. Het enige nadeel is dat we wel boodschappen moeten doen en de dichtsbijzijnde supermarkt 30 min rijden verderop is.

De volgende ochtend worden we wakker met REGEN! Nee he, niet weer!! Een grote troost voor ons; we hebben in ieder geval ons Bassie en Adriaan huis. We blijven lekker de hele dag binnen aangezien het niet ophoudt met regenen. De dag erna is het gelukkig droog en rijden we naar het Cape Otway lighthouse. Eenmaal aangekomen blijken we 32 euro entree te moeten betalen met twee personen. Dit doen we natuurlijk niet en we rijden rustig door richting Melbourne. We stoppen onderweg nog een paar keer voor een paar mooie uitzicht punten voordat we in Geelong aankomen. Hier bezoeken we het informatiecentrum voor een goede map van Melbourne want met 4 miljoen inwoners is Melbourne een gigantische stad! De weg blijkt gelukkig erg makkelijk en we rijden zonder problemen richting ons hotel. Na het inchecken brengen we onze auto terug naar Thrifty en slenteren wat door de stad. We eten die avond wat bij het naastgelegen hostel voordat we lekker vroeg ons bedje inspringen.

Op zaterdag 13 februari regelen we een late checkout zodat we de opening van de olympische spelen kunnen zien. Daarna laten we onze bagage achter in het hotel want onze vlucht naar Frans Polynesie gaat pas om 06.00 's morgens. Omdat de hele stad volgeboekt is ivm een reeks concerten van ACDC besluiten we geen overnachting te regelen. Met de tram gaan we richting Federation Square waar een gratis internet verbinding is. We vermaken hier ons eigenlijk de hele middag want het vervolg van de olympische spelen wordt hier uitgezonden en er is nog een of ander evenement. Tegen 19.00 nemen we de tram richting St. Kilda (Melbourne aan Zee), waar we een hapje eten. Er is hier verder niet zo heel veel te doen en daarom belanden we rond 22.00 weer op Federation Square. Om 00:00 hebben we er genoeg van en gaan richting het hotel om onze bagage op te halen en om om 01:00 de bus naar het vliegveld te nemen zodat we hier nog een paar uurtjes kunnen slapen. Dit laatste is niet echt een succes en we zijn dan ook blij dat we om zes uur in het vliegtuig zitten naar Auckland zitten en nog even onze ogen dicht kunnen doen...