We weten niet was ons overkomt als we op Sydney airport aankomen. De lucht is fris, er zijn bijna geen mensen, het is schoon en vooral erg georganiseerd. We hebben een cultuurschok, maar dan andersom!! We krijgen ook meteen een schok van de prijzen! Een treinkaartje naar het centrum kost 15 euro, oei dat is een stuk duurder dan in Azie. Als we door de straten lopen richting ons hostel, weten we al dat we verliefd zijn op Sydney. Wat een super stad!! In ons hostel krijgen we een nieuwe schok. We bevinden ons namelijk tussen allemaal 16 tot 20 jarigen. Het merendeel is Engels die in hun koffer 16 paar jurkjes, hakken en beautycase heeft meegenomen. Helaas kunnen we nog niet inchecken in het hostel en we moeten nog minimaal 3 uur wachten. Ondanks dat we maar vier uur tijdsverschil hebben met Azie, hebben we een ontzettende jettlag. We hebben in de nacht gevlogen en vooral Elke heeft geen oog dicht gedaan. Het heeft namelijk flink geonweerd tijdens de vlucht en Elke die al last heeft van vliegangst stond natuurlijk stijf van de zenuwen. We slapen daarom wat in de tv kamer tot we in onze kamer mogen. Wederom een schok als we inchecken. Onze kamer met gedeelde badkamer, waar alleen een stapelbed in zit en een tv, is de minste kamer tijdens onze reis tot nu toe. Het vreemde is echter wel dat het ook meteen de duurste kamer is. Voor ons hokje betalen we namelijk 60 euro per nacht. Het fijne is wel dat we na vier maanden eindelijk zelf kunnen koken in de gezamelijke keuken. Op het menu staat ook een echte hollandse maaltijd; gekookte aardappelen, broccoli en worst. Dit smaakt zoo lekker na vier maanden rijst, noodles en pasta.

Op dag twee ontmoeten we de Nederlandse Irene tijdens het ontbijt en met zijn drieen lopen we via de Botanic gardens richting het Opera house. Wat een heerlijke stad is Sydney! Met de hoge gebouwen aan het water heeft het wel iets weg van New York. Het is alleen zo lekker rustig! We maken eindeloos foto's van het Opera house, het nationale symbool van Sydney. Na een lunch in het park lopen we door de harbour richting de harbour bridge. Vervolgens lopen we wat door de Rocks, de oudste wijk van Sydney.

In de avond hebben we afgesproken met Ilona & Carola, waar we in Nepal de trekking mee gelopen hebben. Het weerzien is net alsof we vrienden uit Nederland tegenkomen. We kunnen niet ophouden met praten. We plannen meteen de komende dagen die we samen in Sydney vol.

31 december, oudejaarsdag! Deze ziet er heel anders uit dan in Nederland. Hier wordt er namelijk door de bevolking geen vuurwerk op straat afgestoken. De mensen verzamelen zich hier romdom de harbourbridge om het gezamelijke vuurwerk te kijken. Dit willen wij natuurlijk ook en om 07.00 gaat voor ons de wekker. We hebben om 08.30 afgesproken om met een groep naar het Lady Maquieries park te lopen om vanaf daar het vuurwerk te bekijken. Dit park gaat om 10.00 open en sluit wanneer er 20.000 bezoekers zijn. Meestal is dit rond 12.00. Als we aankomen bij het park zien we een gigantische rij en we sluiten vrolijk aan. Ons kent ons blijkt in Australie want algauw zijn we met een groep van 18 Nederlanders, super gezellig! Om 11.30 kunnen we na 2 uur wachten eindelijk door de controle. Dit is nogal een spannende aangelegenheid want drank meenemen is verboden. Wij backpackers vinden dit natuurlijk onzin (aangezien de drankjes daar het drie dubbele kosten) en iedereen heeft op de meest creatieve wijn meegesmokkeld. Nou ja wijn kun je het eigenlijk niet noemen. Iedereen drinkt hier goon; een zeer goedkope (eigenlijk niet te drinken) wijn, verkocht in zakken. Onze goon hebben we onder andere in onze camelbag gestopt. De controle blijkt achteraf zeer mee te vallen en bijna iedereen is zonder schade aan de andere kant van het poortje gekomen. We zoeken snel een plekje wat niet echt meevalt. De mooiste plekken zijn al bezet door chinezen en zakjapanners die al vanaf 05.00 aan het wachten waren. Nu begint het 12 uur wachten! We brengen de tijd door met spelletjes, kletsen, eten en drinken en voor we het weten is het al 21.00. Om deze tijd wordt het kindervuurwerk afgestoken. Nadat we met zijn allen aftellen tot 0 gaat er een gigantisch vuurwerk van 8 minuten de lucht in. Op verschillende punten wordt er synchroon vuurwerk afgestoken. Wauw, we krijgen er kippevel van! De bedoeling is dat de kinderen nu naar huis kunnen om te slapen, terwijl de ouderen blijven voor het vuurwerk van 00.00. Deze is zo mogelijk nog spectaculairder! Het is zo bijzonder om met zoveel mensen af te tellen en het nieuwe jaar in te gaan. We wensen iedereen een gelukkig nieuwjaar en bellen/smsen nog even naar Nederland voordat we afscheid nemen en lekker ons bedje opzoeken.

De dag na oud & nieuw brengen we de dag grotendeels in het hostel door. Het plan was eerst om naar Bondi Beach te gaan maar ivm het slechte weer doen we dit toch maar niet. Helaas is het weer de volgende dag nog niet veel beter. Als we op de ferry stappen om naar Manly te gaan begint het namelijk keihard te regenen. Manly is een wijk in Sydney wat bekend staat om zijn laid back sfeer en mooie stranden. We willen hier samen met Ilona en Carola een wandeling maken van 10km. Dit worden er uiteindelijk 20 met een aantal fikse regenbuien op ons hoofd. Toch is de wandeling absoluut de moeite waard. We zien een groep dolfijnen zwemmen in zee! Aan het einde van de dag nemen we de bus terug naar de stad en belanden bij de Mac Donalds (dat hebben we wel verdiend). 's Avonds gaat we met zijn allen de kroeg/club in, gezellig! De dag daarop is weer een heerlijke klungeldag. We slapen lang uit, bezoeken een markt, maken een heerlijke salade en gaan lekker op tijd naar bed. We hebben namelijk voor de dag erop een auto gehuurd om naar de Blue Mountains te gaan. Dit nationale park ligt op 170km van Sydney en is makkelijk te doen als een dagtrip. 's Morgens halen we onze auto op, waar we net met zijn vieren in passen. Helaas voor ons is het wederom geen mooi weer. De Blue Mountains liggen gehuld in een dik pak mist en we zien dan ook helemaal niets. We vragen bij het visitor centre om een alternatieve wandeling in de buurt waar we wel wat kunnen zien. De aardige mevrouw van het visitor centre wijst ons op een wandeling in een kloof een paar km verderop. Vol goede moet beginnen we aan de 8 km durende tocht. Hoe verder we de kloof in gaan hoe minder mist er is en jawel we kunnen zowaar wat zien. Het lijkt net of we in Jurrasic Park zijn beland. Overal staan hoge varanen, stromen beekjes en zien we bomen die we nog nooit eerder hebben gezien. De wandeling is super mooi en ook wel pittig. Als we de kloof weer uitmoeten (lees naar boven) krijgen we een flashback naar Nepal. Intussen is het alweer 14.00 en na de lunch is het alweer aardig opgeklaard.

We besluiten alsnog onze orginele wandeling te gaan doen van scenic world naar ego point. Vanuit hier hebben we een mooi uitizicht op de three sisters, een driepuntige rotsvoormatie. Ondanks dat het al 16.00 willen we nog een wandeling doen in de kloof van 9km. De bedoeling is om vanuit de kloof met de steilste trein ter wereld weer naar boven te gaan. Helaas blijkt bij navraag de laatste trein om 16:50 omhoog te gaan. Dit betekent de laatste km weer ophoog lopen. Via een zeer steile erg lange trap lopen we de kloof in, zeker niet voor mensen met hoogtevreees! Pfff we hebben al heel wat kilometers in de benen! Als we om 17:15 bij de trein aankomen wacht ons een leuke verrassing. Ivm de drukte in het park kunnen we nog net met de laatste trein mee. De trein gaat in een hoek van 52 graden omhoog en dit is echt megasteil! Een heel aparte ervaring! Dan is het tijd ons autotje weer terug te brengen. Aangezien het autoverhuur bedrijf al dicht zit moeten we de auto ergens parkeren. Dit is nog niet makkelijk! We vinden uiteindelijk een plekje waar we tot 22.00 1 uur mogen parkeren en na 22.00 gratis. Wij bijven wachten tot 21.00 om de auto te verplaatsen indien nodig. Ilona en Carola gaan terug naar het hostel en brengen de auto morgenvroeg naar het verhuurbedrijf.Op 5 januari mogen wij namelijk onze Juicy Camper ophalen waarmee we in 25 dagen de oost kust naar bovenrijden!