Ni Hao oftwel hallo! De hele dag begroeten we alle chinezen die we tegenkomen met de enige woorden Chinees die we onder de knie hebben. Vooral Vincent heeft een geweldige aantrekkingskracht op kinderen. Als hij Ni Hao roept beginnen ze meestal te lachen.

Vanuit Beijing pakken we op vrijdag 18 september het vliegtuig naar Guilin in zuid China om een week te relaxen na een toch wel stevig reis tempo van de afgelopen weken.Vanuit Guilin nemen we meteen de bus naar Yangshuo wat niet alleen een paradijs is voor backpackers maar ook zeker voor de chinezen zelf. Buiten Yangshuo op het chineze platteland midden tussen de rijstvelden en karstgebergten hebben we een fantastisch hostel geboekt. Het enige grote nadeel is dat het warm is! Heel erg warm, namelijk 38 graden overdag en 's nacht daalt het kwik niet verder dan 25 graden met een gigantische luchtvochtigheidsgraad. We hebben helaas GEEN airco pff!

De volgende dag lopen we eerst naar de Giggling Tree om te kijken hoe het daar is. We hebben van verschillende mensen gehoord dat dit een super hostel moet zijn en we wilden daar eigenlijk een hele week verblijven. Helaas voor ons zaten ze de eerste twee nachten al volgeboekt. De Giggling Tree ligt maar 2km van ons huidige hostel en dit lijkt ons een mooie wandeling om de omgeving te verkennen. Nog geen 5 minuten onderweg of de zweetdruppels lopen al overal langs ons lichaam, tjonge het is echt heet en dit om 11.00 uur 's morgens. De Giggling Tree blijkt inderdaad mooi maar is zeker te vergelijken met ons huidige hostel. We lopen de lange route via de rivier terug naar het hostel. We moeten de rivier oversteken en helaas is er geen brug aanwezig. Dan laten we ons maar overzetten met een bamboeboot! Anderhalf uur lopen in de hitte blijkt veel te lang maar we genieten van de prachtige omgeving. Halverwege nemen we dan ook dankbaar een jump in de rivier om af te koelen.

Elke heeft aan het einde van de middag een chinese kookles gepland staan. Voordat de (prive)les begint krijgt ze eerst een rondleiding over de lokale boeren markt. Elke kijkt haar ogen uit! De eerst hal ligt helemaal vol met groente en fruit die wij helemaal niet kennen, fantastisch! Bij de volgende hal wordt gewaarschuwd dat er dieren geslacht worden en of ze dit wil zien. Ach ja ,waarom niet? Wat een schok!! Er mogen daar geen foto's gemaakt worden maar wat een hel! De stank, de levende dieren in mini kooitjes met 35 graden, half ontlede dieren aan de muur en vooral heel erg onhygienisch!! De grootste schok komt als Elke een kooi met allemaal honden ziet met daarnaast een half geslachte hond en er net een uit de kooi wordt gehaald om geslacht te worden (het gejank van die hond is verschikkelijk). De rest is Elke bespaard gebleven want die heeft snel de uitgang opgezocht.

De kookles was verder super! De manier van koken is zoveel anders en veel kruidiger, echt leuk!

Het leven van een reiziger gaat niet over rozen! Elke wordt de volgende nacht goed ziek (buikloop) en beland de hele dag in bed. Ondertussen verhuizen we nog naar de giggling tree. Vincent gaat aan het einde van de dag nog even in zijn eentje naar de stad om wat door de winkelstraat te slenteren. Gelukkig voelt Elke zich de dag erop al een stuk beter maar nog wat slapjes. Dan wordt Vincent ineens ziek en herhaalt zich de vorige dag maar dan met Vincent de halve dag in bed! We waren maar wat blij dat beide hostels een normale toilet hebben. 's Middags nog even op de fiets naar de stad geweest, maar voor de rest lekker niets gedaan.

Op dinsdag zijn we allebei niet in topconditie maar besluiten we toch maar wat te gaan doen.We huren twee fietsen en gaan als eerste naar de Dragon Bridge. Van Karst, de eigenaar van de Giggling Tree, hebben we uitleg gekregen hoe we daar moeten komen. Het eerste deel van de route is nog verhard daarna moeten we een zandpad en de rivier volgen. Natuurlijk missen we de afslag! Gelukkig worden we direct geholpen door een lokale dame, die ons eigenlijk een tocht op een bamboe vlot wil aansmeren. We laten ons de wegwijzen en komen midden tussen de rijstvelden uit. Bij het volgende dorpje raken we weer verdwaald en nemen we een afslag op de gok. Deze lijdt ons naar een pad van 50cm waar we precies met ons fietsje op kunnen. We maken een geweldige route door het platteland. Onderweg komen we nog twee Nederlanders tegen en het laatste stuk fietsen we samen naar de Dragon Bridge. De Dragon Bridge is niet echt geweldig en daarom gaan we snel door naar Moonhill, een hoge karstberg met een gat erin die je kunt beklimmen. Via de grote weg fietsen we terug naar Yangshuo, waar we eigenlijk allebei al doodmoe zijn. Moonhill blijkt nog een half uur van Yangshuo af te liggen. Is dat even een tegenvaller! En dan nog 700 trappen omhoog lopen!! Pff wat een klim... We zijn allebei helemaal gesloopt als we boven zijn maar het uitzicht maakt alles goed! We kijken uit over de karstbergen en zien de dorpjes onder ons liggen. We gebruiken onze laatste energie om nog een etappe hoger te gaan (bovenop het gat in de berg) via een pad wat eigenlijk geen pad is. Het uitzicht is wederom geweldig! Na 700 traptredes naar beneden en nog eens 45 minuten fietsen zijn we op, maar wat een geweldige dag hebben we gehad!

Omdat we de vorige dag nog niet genoeg beweging hebben gehad gaan we vandaag kayakken. We worden met een busje opgehaald om naar een niet toeristisch gedeelte van de Li rivier te gaan. Er wordt ons medegedeeld dat het 3 uur kayakken is. Wij halen hier standaard 1/5 deel vanaf omdat we meestal sneller zijn dan de gemiddelde toerist. Onderweg zien we het landschap zoals het moet zijn; ongerept, lokale mensen aan het wassen in de rivier en waterbuffels langs de waterkant. We zien geen enkele andere toerist tijdens onze tocht, echt super! Na twee uur varen voelen we het al aardig in onze armen en bedenken dat we er toch wel bijna moeten zijn. Helaas voor ons, dit keer doen we er echt drie uur over! De tegenwind en de weinige stroming zorgen ervoor dat we vooral het laatste stuk flink moeten peddelen. Moe en voldaan komen we in de middag weer aan bij de Giggling Tree waar we de rest van de dag lekker niets doen.

Om 05.30 gaat op woensdag de wekker want we gaan ballonvaren!!! Een beetje zenuwachtig staan we 's morgens te wachten op het busje die ons op komt halen. Na een kort ritje zien we de luchtballonnen al gedeeltelijk klaar staan. Er zijn in totaal 5 ballonnen die de lucht in gaan. Wij mogen als eerst samen met 3 Australiers. In totaal zitten er incl. Bestuurder 6 mensen in het piepkleine bakje. Wat is dit gaaf! We stijgen terwijl het nog donker is en zien onderweg de zon opkomen. Het uizicht over het karstgebergte is werkelijkwaar geweldig.Tijdens ons ritje van een uur gaan 3x van 450 meter naar 6 meter. Heel vreemd en we knijpen hem toch wel een beetje, zou dit normaal zijn? Achteraf horen we dat dit te maken heeft met de luchtstromen, gelukkig. Onze landing is meer dan perfect! Op de een of andere manier zorgt onze bestuurder ervoor dat we precies tussen de rijstvelden op een pad van 1 meter breed landen. Wat een super ervaring is dit!! Vol adrenaline worden we weer terug gebracht naar de Giggling Tree waar we nog even het bed in duiken.

's Middags zoeken we ons reisplan uit voor de volgende twee weken. Helaas kunnen we Tibet niet in omdat de Chinese regering heeft besloten geen travel permits meer uit te geven voor buitenlanders ivm 1 okt (60jarig bestaan China). Dit zou betekenen dat wij pas vanaf 16 okt Tibet in kunnen. Helaas kunnen we hier niet op wachten omdat we een toch wel strak reisschema hebben. De eigenaren van de Giggling Tree hebben veel reiservaring opgedaan in China en hebben een alternatief voor ons. Via Dali en Lijiang besluiten we naar Shangri La te reizen om vanuit daar de Siyuan-Tibetan Highway te nemen naar Chengu. Deze route loopt over het Tibetaans Plateau en alhoewel het officieel niet in Tibet ligt voelen de mensen zich hier wel Tibetaans. Dit lijkt ons een mooi alternatief en na een middagje uitzoek werk zijn we dan ook helemaal enthousiast. Die avond blijkt ook Paula (de stalker van eerder J) in de Giggling Tree te slapen. Aangezien wij een familiekamer hebben en ze een dorm (zaal met meerdere bedden) heeft geboekt, nodigen we Paula uit om op onze kamer te slapen. Naast Paula hadden ook 3 kakkerlakken zichzelf uitgenodigd. Dit resulteert in de ene aaah in de andere. Nadat alle klamboe's hermetisch afgesloten zijn wordt het eindelijk rustig op de kamer.

Op vrijdag 25 september moeten we Yangshuo helaas verlaten want onze nachttrein van Guilin naar Kunming vertrekt in de middag. In de ochtend gaan we nog even het stadje in om wat souveniers te kopen en eten in te slaan voor de treinreis van 18 uur.

Tot de volgende keer !!