De Mekong is de derde grootste rivier van Azie en stroomt via China, Thailand, Laos, Cambodja en Vietnam richting zee. In Vietnam splitst de Mekong zich in twee grote rivieren en talloze kleine riviertjes; de mekong delta. De makkelijkste manier om de delta te bezoeken is doormiddel van een georganiseerde tour. Wij boeken een tweedaagse tour waarbij we de tweede dag met de boot naar Cambodja gaan. In de ochtend van 6 december vertrekken we met de bus richting Cat Bac, het grootste eiland van de Mekong Delta. Alhoewel de afstand maar 150 km is doen we er toch weer 3 uur over. Duidelijk is dat Vietnam een probleem heeft met de openbare wegen. De wegen zijn te klein voor het aantal voertuigen. In Cat Bac aangekomen, blijkt dat we niet de enige toeristen zijn. Bussen vol worden uitgeladen en in kleine boten gezet. Dit mag de pret niet bederven want het zien van het leven in de mekong delta is heel bijzonder. Krakkemikkige huizen langs de oever, oude boten overbeladen met groenten en fruit, mensen die zich wassen in de rivier, Prachtig!! Nadat we over de floating market hebben gevaren bezoeken we een aantal, speciaal voor toeristen gemaakte attracties. Niet echt onze smaak! We proeven de lokale honing, zien wederom hoe ze rijstwijn, rijstwafels en rijstpapier maken. Natuurlijk kun je bij elke tentje souveniers en lokale producten kopen....

We lunchen met twee Nederlandse meiden en een Nederlands echtpaar die we de dag ervoor al hebben leren kennen in de Cu Chi tunnels. Na de lunch heeft de tour nog een speciale verrassing. Een krokodillen farm (echt heel zielig, teveel krokodillen in heel vies water) en een super muzikale voorstelling. Bij dit laatste vallen we bijna in slaap....

In de middag splitst de groep zich en gaan wij met de bus (wederom 3 uur )richting Cau Doc, een plaats dichtbij Cambodja. Als we in het donker aankomen lijkt het nog wel een leuke plaats. Bij het lopen van een rondje herzien we deze gedachte. Het is er namelijk vies, heel erg vies...Bovendien worden we aggresief gestalkt door kinderen en worden bijna (express!) aangereden door een motor. We eten wat op de straat en gaan snel weer terug naar het hotel.

De tweede dag van de tour beloofd weer een lange dag te worden. Onze gids heeft bedacht om 7 uur weg te gaan en als verrassing krijgen we om 6 uur een wake up call. Na het ontbijt vertrekken we met kleine roeibootjes naar een Cham minority dorp. Dit dorp is geheel gevestigd op het water. Heel mooi op te zien hoe deze mensen leven. Vanaf half tien krijgen we een 8 uur durende boottrip voor onze kiezen naar Phnom Penh in Cambodja. Het eerste gedeelte tot aan de grens leggen we af in een redelijk grote boot. Eenmaal bij de grens aangekomen worden we overgezet in een klein bootje met houten bankjes. De grens overgang verloopt soepel en na de lunch blijkt dat we nog 4 uur op die kleine houten bankjes moeten zitten. Het uitzicht onderweg maakt gelukkig veel goed. Na nog een busrit van een uur komen we in Phnom Phen aan. Het eerste wat opvalt is het grote verschil tussen arm en rijk. Je ziet hier super de luxe auto's en villa's. Aan de andere kant leven de mensen in de meest krakkemikkige houten huisjes.

Die avond eten we bij Friends. Een restaurant wat als doel heeft om kansarme kinderen op te leiden in de hospitality wereld. Zo ontzetten leuk om te zien hoe gemotiveerd deze kinderen zijn! En we hebben tijdens onze reis nog niet zo lekker gegeten als hier! Super initatief!

De volgende dag besluiten we vroeg in de ochtend naar het S21 museum te gaan. Deze voormalige school is tijdens het regime van de rode khmer (met als leider Pol Pot) gebruikt als gevangenis en om mensen te martelen. We worden er helemaal naar van als we door het museum lopen en zien wat er allemaal gebeurd is op deze plek. Drie miljoen mensen zijn in drie jaar tijd (1976-1979) op gruwelijke wijze afgemaakt of verhongerd. Alle intellectuelen, geleerden, doktoren etc zijn koelbloedig gedood. En waarom? Waarschijnlijk om de rode Khmer bang was dat juist deze mensen in opstand zouden komen.

Na het museum gaan we naar de Killing Fields net buiten Phnom Phen. Hier werden alle gevangenen van de S21 naartoe getransporteerd om uiteindelijk afgemaakt te worden. In totaal zijn op deze plek 200.000 skeletten gevonden in massa graven. Het is zo ontzettend indrukwekkend wat we daar zien. In het monument hebben ze een groot gedeelte van de skeletten een rustplaats gegeven. Er staat een boom waar ze kinderen tegenaan sloegen om dood te maken. Verder zien we overal grote kuilen in de grond waar ze de skeletten hebben opgegraven. Enigzins aangedaan gaan we na een uur weer terug naar Phnom Penh om uit te checken in ons hotel. We hebben namelijk met Timothy & Christel afgesproken een nachtje luxe te doen in het InterContinental Phnom Penh. Wij hebben hun al eerder gezien in Hanoi, Hoi An & Ho Chi Min. We genieten heerlijk van het zwembad en eten wat met zijn vieren in een leuk restaurant aan de mekong.

Als de dag erop de wekker gaat, weten we dat we weer afscheid moeten nemen van de luxe.. Om 12.00 vertrekt onze bus (en wat voor een bus) naar Siem Reap. De vooroorlogse bus heeft gigantische groene leren stoelen die zo dicht op elkaar gepropt zijn dat zelfs Elke er niet eens tussenpast. Gelukkig is de bus niet vol en zoeken we net zolang totdat we de plekken vinden met de meeste beenruimte. Op de stopplaatsen onderweg worden we gestalkt door alle verkopers (meestal kinderen). Gek worden we ervan! We kunnen niet rustig de bus uitstappen of ze hangen (letterlijk) aan je. Het meest opmerkelijke is dat er gebakken vogelspinnen verkocht worden. De kinderen hebben levende vogelspinnen op hun shirt rondlopen om te laten zien aan de toeristen (natuurlijk voor geld).

In Siem Reap is het niet zo makkelijk een goed hotel te vinden. Onze tuktuk chauffeur rijdt ons naar een guesthouse waar hij waarschijnlijk commissie krijgt. We vinden het niet wat en vragen hem verder te rijden naar een ander hostel uit de lonely planet. Deze blijkt dicht te zitten. Het volgende hotel wat we bezoeken is heel sfeervol maar een beetje aan de dure kant. We besluiten na wat afdingen toch voor dit hotel te gaan. Als we onze tuktuk chauffeur willen betalen, wil hij een afspraak maken om ons de volgende dag rond te brengen in Angkor Wat. We slaan dit aanbod af aangezien we lekker met de fiets willen. De tuktuk chauffeur wordt hierop zo kwaad dat hij zonder dat we het ritje betalen wegrijd, heel vreemd!

De dag erop slapen we eerst lekker uit. Na het heetst van de dag pakken we de fiets om naar Angkor Wat te gaan. Dit inmens grote gebied is tussen de 8^e en 13^e eeuw het centrum geweest van de toenmalige Khmer beschaving. De verschillende hindoeistische en boeddistische koningen hebben in die tijd geweldig grote stenen tempels gebouwd in de jungle. In de 19^e eeuw waren de Fransen de eersten die Angkor Wat hebben herondekt. Het restaureren van de tempels heeft tientallenjaren geduurd en nog steeds zijn veel tempels in vervallen staat. We kopen een pas voor drie dagen zodat we voldoende tijd hebben om het complex rustig te bekijken en om veel foto's te maken.

Rond 14.00 komen we aan bij Angkor Wat, ‘s werelds grootste religieuse monument. Wat een indrukwekkend gebouw is dit zeg! De plaatjes en foto's die we van te voren hebben gezien waren al geweldig maar om het gebouw in het echt te zien is helemaal super! De enige teleurstelling is dat een groot gedeelte van de voorkant gerenoveerd wordt en gehuld is in een groen kleed. Niet zo mooi voor de foto's. We struinen de hele middag rond in Angkor Wat en praten wat met de monniken die in het complex rondhangen om hun Engels te verbeteren. Natuurlijk zijn de agressieve verkopers in Angkor Wat weer paraat. Zinnen als:

• Do you want a tuktuk?
• Do you want postcards?
• Want to have a cold drink, sir?
• You are very handsome, where are you from?
• If you buy, you buy from me okay?

kunnen we echt niet meer horen.. We laten ons wel overhalen een boek te kopen over de tempels van Angkor Wat. Een echt boek (dit keer geen kopie) voor maar $4 kunnen we niet laten liggen. We horen van verschillende mensen dat de zonsondergang bij Phnom Bakheng prachtig moet zijn. Om half vijf pakken we ons fietsje om daar naartoe te gaan. Helaas blijken we niet de enigen want als we de heuvel opgaan, lopen we samen in een colonnen met honderden toeristen. Als we dan ook nog niet het verwachte uitzicht zien op Angkor Wat hebben we het al gauw gezien. Nog voor de zonsondergang zijn we al beneden en fietsen we terug naar Siem Reap. Daar hebben we voor de laatste keer met Timothy & Christel afgesproken om wat te eten. Zij vertrekken namelijk de 14^e naar Australie. Na het eten willen wij iets proberen waar je in Nederland tientallen euro's voor betaald en in Cambodja 2 euro, namelijk met je voeten in een bak met visjes (Dr Fish). Deze visjes eten de dode huidcellen van je voeten en dit schijnt heel gezond te zijn. We kunnen vertellen, het is vooral heel erg raar! Elke heeft het nog niets een volgehouden om 20 seconden haar voeten in het water te houden. Vincent had echter na een halve minuut tientallen visjes aan zijn voeten zitten te sabbelen en heeft nog minuten genoten van deze speciale behandeling.

De indeling van de vorige dag beviel ons goed en daarom fietsen we de dag erop aan het begin van de middag naar Angkor Thom. Dit complex bestrijkt een oppervlakte van drie vierkante km. Als we door de gigantische toeganspoorten binnenkomen beseffen we hoe welvarend en ontwikkeld dit gebied wel niet heeft moeten zijn. In totaal leefden er 1,5 miljoen mensen, wat echt heel veel was voor die tijd. Middenin Angkor Thom staat de tempel Bayon met allemaal stenen gezichten. We kijken onze ogen uit en vinden het wederom geweldig. Vervolgens bezoeken we het Royal Palace gebied met een tempel die je aan v ier kanten kunt beklimmen. Elke ziet al in 1 oogopslag dat het haar veel te steil is. Vincent laat zich natuurlijk niet kennen en pakt de eerste de beste trap omhoog. Zelfs hij krijgt halverwege last van hoogtevrees op die kleine steile trappetjes. Elke ziet inmiddels dat er aan de achterkant een grote houten trap tegen de tempel is aangebouwd en is in de veronderstelling dat Vincent de trap wel heeft gezien voor de weg naar beneden. Vincent loopt echter driekwart de tempel rond en mist daardoor de trap. Hij neemt gewoon dezelfde steile trap aan de andere kant naar beneden en staat letterlijk doodsangsten uit. Als hij eenmaal beneden is en de trap aan de achterkant ziet kan hij er gelukkig om lachen.

De laatste tempel die we bezoeken is Ta Prohm waar de film tombraider is opgenomen. Deze tempel is bewust niet gerestaureerd om te laten zien hoe de fransen het hele gebied hebben gevonden in het begin 19^e eeuw. De bomen zijn letterlijk in en over de tempels heen gegroeid. Door deze kracht zijn de tempels grotendeels vervallen. Prachtig om te zien! Wel is het hier heel toeristisch en moeten we moeite doen de tourgroepen te ontwijken.

'S Avonds staan we voor een dilemma; gaan we wel of niet de zonsopgang kijken bij Angkor Wat. Uiteindelijk besluiten we van niet omdat massa's mensen hetzelfde doen en we toch geen mooie foto's kunnen maken ivm de restauratie. Echt zin om andere tempels te bekijken hebben we ook niet meer en daarom lassen we de volgende dag een rustdag in.

Op zondag 13 december vertrekken we naar Bangkok om vakantie te vieren met de familie!! Wij hebben er zin in!!

(Inmiddels zijn we alweer een week verder en zijn Bert, Ria en Lieke veilig overgekomen in Thailand. Na een paar dagen Bangkok zijn we nu in het zuiden van Thailand waar we heerlijk genieten van het strand, de zee en lekkereten en drinken)