Wat een ontzettend gave stad is dit!! We hebben 6 dagen de tijd om te genieten van al het moois wat Beijing te bieden heeft. Het eerste wat opvalt is de grote van de stad. Beijing is namelijk net zo groot als Belgie en heeft 15 miljoeninwoners die vrolijk gebruik maken van alles dat het milieu vervuilt. Dit resulteert in een enorme smogwolk boven de stad, zo erg dat de pekinezen soms weken lang geen zon zien.

Op zondagmorgen 13 september komen we aan op het station van Beijing. We maken voor het eerst kennis met het goedkope taxisysteem van Beijing. De eerste drie km kost 10 Yuan (1 euro) en de volgende kilometers kosten 2 yuan per km. Een gemiddeld taxiritje kost dan ook niet meer dan 2,5 euro. Om even bij te komen van de lange treinreis hebben we twee nachten in het Holiday Inn geboekt(Elke heeft een paar kaarten meegekregen van het werk waarmee ze korting krijgt in de hotels). Heerlijk wat een luxe! We komen de hele dag niet weg uit het hotel en genieten van het zwembad, een overheerlijk buffet en niet onbelangrijk eindelijk een zacht bed!

De volgende dag is het tijd voor Sight Seeing Beijng. De infrastructuur is (mede dankzij de olympische spelen) erg makkelijk te gebruiken. Alles staat netjes in het Engels aangegeven en met de metro (per ritje 20 eurocent) komen we snel op de plaats van bestemming, Als we de metro uitkomen weten we niet wat we zien, we komen namelijk uit op TianMensquare, een gigantisch plein voor de verboden stad. Op het plein is duidelijk te zien dat ze bezig zijn met de voorbereidingen voor 1 oktober, china bestaat dan namelijk 60 jaar. We maken wat foto's en lopen richting de verboden stad. In de verboden stad wanen we ons in een heel andere wereld! We kunnen moeilijk omschrijven hoe mooi het was en hopen dan ook dat de foto's een goede impressie geven. Algauw merken we dat de afstanden hier inmens zijn en na een paar uur ronddolen in de verboden stad zijn we ook doodmoe. Achter de verboden stad ligt het Jingshan park waarbij je een prachtig uitzicht hebt over de verboden stad. We verzamelen de laatste energie en lopen de berg op. Zeker de moeite waard want de uitzichten zijn werkelijk waar fantastisch.

Op onze derde dag in Beijing bezoeken we het Summer Palace...... We dwalen door de kleine straatjes en lopen langs het water. Het klinkt een beetje afgezaagd maar ook hier is het wederom geweldig. We laten ons overhalen een boottochtje te doen over een van de kleine grachten en genieten van al het moois. We zitten met een heel lief oud echtpaar in het bootje. Oma is nog van de oude stempel en heeft voeten die de helft kleiner zijn dan normale voeten.

We nemen een tuktuk terug naar het metro station en gaan naar het olympische park. Echt heel apart om mee te maken. Het is net of de olympische spelen nog aan de gang zijn. Door de luidsprekers galmen de olympische nummers en vooral voor de chinezen zelf blijkt het een grote touristische attractie. Erg hangt een heel apart sfeer! Vincent bekijkt het birdsnest van binnen en Elke blijft buiten wachten. Het birdsnest is gigantisch!! Ongeloofelijk wat er door de Chinezen in neergezet tijdens de olymische spelen. We vragen ons wel af wat er allemaal voor heeft moeten wijken aangezien het olympisch park midden in het centrum ligt.

Die avond verhuizen we van ons luxe hotel naar ons hostel. Dit is toch wat gezelliger dan met zijn tween in het hotel. Het hostel ligt in een zogenaamde hutong, een laagbouw wijkje met allemaal kleine weggetjes waar de normale burger woont. In Beijing zijn veel van deze Hutongs weggevaagd door de regering om plaats te maken voor hoogbouw. In het hostel kunnen we fietsen huren en dat doen we dan ook voor de volgende dag.

Die ochtend willen we onze fietsen ophalen blijkt dat er een dubbele reservering is geweest voor de fietsen met als resultaat dat wij dus geen fietsen hebben. Uiteindelijk worden er twee gammele fietsen geregeld in de buurt waarmee we op pad gaan. Algauw blijkt 1 fiets echt te brak is om op te fietsen. We komen langs een ander hostel waar ze ook (goede!) fietsen verhuren en besluiten om er een extra te huren en ons oude barrel te laten staan. Het is een heel aparte ervaring om met de fiets door zo'n grote stad te fietsen. Echte regels zijn er niet, behalve dan dat je gewoon mee moet gaan met de flow! Geweldig! Als eerste fietsen we naar de Lama tempel. De enige overgebleven boeddistische tempel in Beijing.

Het valt ons op dat er maar weinig toeristen zijn in deze tempel. Het zijn vooral gelovige chinezen die hier komen en heel veel wierrook stokjes meenemen. Bij elke tempel steken ze een drietal stokjes aan (binnen de Lama tempel zijn er ongeveer 50 kleinere bidtempels) en buigen ze 3 keer, daarna gooien ze de stokjes in een brandkachel. Best wel indrukwekkend om dit een aantal keer te zien. We zien ook een aantal boeddistische monniken en krijgen een klein beetje een indruk van hun geloof en dagelijkse activiteiten.

Na deze tempel besluiten we een tocht te maken door de hutongs (de oorspronkelijke wijken/buurten van Beijing). Hier wonen de wat minder bedeelden van Beijing. Een aantal van deze hutongs zijn met de grond gelijk gemaakt om de spelen mogelijk te maken. Wij gaan er maar vanuit dat deze mensen goed terecht zijn gekomen. Fietsend door deze krijgen we wel een goede indruk van de stad. In vergelijking met de taxi of de ondergrondse, kun je je met de fiets snel verplaatsen. Na de hutongs en de bar street, die we helaas niet gaan aandoen (zag er wel erg leuk uit), gaan we verder naar een shopping mall in Beijing. Dit was best een aardig stuk fietsen en daar aangekomen wil iedereen wat aan je verkopen. Ze hebben hier echt alles (van nagemaakte I Phones tot zonnebrillen, kleding etc.) en iedereen maakt een ‘special price for you!!'. We kopen hier uiteindelijk een fake zwitsers zakmes, een pet voor Vincent en een shirtje voor Elke tezamen voor een kleine 13 Euro.....

Daarna is het genoeg geweest voor de dag en leveren onze fietsen in en eten een welverdiende pizza in het hostel. We overleggen waar we de chinese muur de volgende dag willen bezichtigen. In het hostel komen we aan de praat met Jonathan en Cathlein die ook de muur willen bezoeken. Na het uitwisselen van informatie besluiten we samen deze trip te maken, ook om de kosten te besparen. We gaan alles zelf doen met openbaar vervoer en zelf taxis regelen en hopen hiermee maximaal de helft te besteden van een georganiseerde trip.

De volgende dag staan we vroeg op (06.30) om bepakt naar de muur te gaan. Het zal een lange trip worden om bij ons beginpunt(Jinshanling) te komen, aangezien het 130 km van Beijing ligt. De trip naar Jinshanling duurt in totaal 3 uur. Eerst gaan we met de taxi naar het busstation en dan met de bus naar Meyun voor 1,50 Euro. Vanuit Meyun regelen we een taxi voor 20 Euro voor 4 personen die ons naar Jinshanling brengt, daarna zelf naar Simati rijdt en daar 5 uur op ons wacht en dan ons netjes naar Meyun terug brengt. In totaal 140 km en 7 uur en dat voor 20 Euro in totaal voor 4.....Echt ongelofelijk.

Bij de Chinese muur aangekomen nemen we de kabelbaan naar boven, zodat we niet eerst 45 minuten moeten klimmen om boven te komen. De tocht van 10 km over de muur zal nog zwaar genoeg worden. Boven aangekomen is het erg rustig en hebben we een prachtig uitzicht en dat zal de hele dag zo blijven. De tocht is fantastisch, een beetje zwaar en soms ook uitdagend, maar echt een schitterende ervaring. We denken dat de foto's voor zichzelf spreken.

De volgende keer meer over onze avonturen in Yangshuo!