Vincent en Elke op wereldreis 2009 - 2010

Regen, regen en nog eens regen!!!

Een jaar geleden besloten we naar Australie te gaan. Al snel was duidelijk dat we niet in het goede seizoen de Oostkust zouden bezoeken. Optimisten dat we zijn, het zal het allemaal wel mee vallen. Regen? In de tropen valt een bui en daarna schijnt de zon weer, toch?

De laatste plek om nog te surfen voor Vincent is Town 1770. De naam zegt het al; in 1770 is deze plaats door Captain Cook ontdekt. Na town 1770 begint de Great Barrier reef en worden de golfen gebroken door het Reef. We rijden van Hervey Bay naar Town 1770 en vinden al gauw een natuur camping. Daar komen we aan de praat met een stel aussies (2 dames van in de vijftig) die al aardig dronken zijn en ook uitgebreid vertellen dat ze van drugs houden. We moeten erg om ze lachen want ze zijn super aardig en vertellen ons van alles over hun leven. 's Avonds zoeken we Carl & Suzy op die we hebben leren kennen op Fraser Island. Ze hebben wel aan ons doorgegeven dat ze in town 1770 zitten maar welk hostel het nou ook alweer was? De derde is raak en ook ‘Chili' (we kunnen allemaal zijn naam niet onthouden, hij komt uit Chili en daarom noemen we hem zo) is in dit hostel. Carl heeft ook wel interesse in surfen en de volgende dag nemen hij en Vincent samen surfles terwijl de dames heerlijk op het strand liggen. Vincent heeft de basisbeginselen al gehad en gaat meteen het water in om te oefenen Het eerste uur lukt voor geen meter maar na een tijdje heeft Vincent door hoe het moet. Hij staat keer op keer rechtop op zijn bord en pakt de juiste golfen, een echte surfdude! We gaan nog even terug naar onze camping voordat we samen met Carl & Suzy eten. Daar zijn de aussies alweer aardig onder de invloed en we drinken samen nog een biertje met ze. We krijgen ook van hun te horen dat er een cycloon waarschuwing voor de noord oost kust is uitgegaan....

De volgende bestemming is Yeppoon, waar de ferry naar de great keppel islands vertrekt. Een eiland met mooie witte stranden en goede mogelijkheden tot snorkelen. Voordat we daar naar toe gaan, wil Vincent na lange tijd weer eens gaan golfen. Elke dropt hem af bij de golfbaan en komt hem wanneer het donker is weer ophalen. Daar staat Vincent te vloeken en te tieren! Hij is zijn camera vergeten en bij het golfen werd hij vergezeld door een aantal kangoeroe's. Helemaal geweldig natuurlijk, zeker als je probeert af te slaan en een kangoeroe je met veel interesse aan staat te kijken en vervolgens de bal kats mis slaat. Helaas heeft hij dit niet vast kunnen leggen.

De Great Keppel Islands zijn tot onze verbazing totaal niet toeristisch en we hebben een aantal witte stranden totaal voor ons zelf. Vanaf town 1770 naar boven komen een aantal dodelijk kwallen voor. Er zijn twee soorten waar je verschikkelijke pijn van krijgt en die behandeld moeten worden. Een andere is zo giftig dat, als je binnen 3 minuten geen tegengif krijgt, je ten dode opgeschreven bent. Om de kans te verkleinen dat je gebeten wordt is een stingersuit verplicht. Dit pak bedekt bijna je hele lichaam behalve hoofd, nek, handen en voeten. Bij navraag vinden de lokalen het totaal niet nodig om een stingersuit te dragen bij de great keppel islands. De paar snorkelaars die we toch tegenkomen hebben toch een stingersuit aan. Hierdoor worden we toch een beetje bang en durven we allebei niet ver de zee in. Het resultaat is dat we daarom allebei het mooie snorkelen missen. Toch hebben we een geweldige dag op de great keppel islands.

Voor de 23ste hebben we een zeiltocht naar de Whitsunday eilanden geboekt. Als we de dag ervoren bellen om onze tocht te bevestigen blijkt dat we al om 10am bij het boekingskantoor moeten zijn om in te checken. We moeten na de Great Keppel meteen de auto in om verder te rijden na Airlie beach. We rijden tot 22.00 's avonds en parkeren onze camper op een rest area naast de weg en slapen daar. Yeah! We zijn voor de eerste keer aan het wild kamperen, hardstikke verboden! De volgende ochtend rijden we om 07.00 door naar Airlie waar we ruim optijd bij het boekingskantoor zijn. Na 5 minuten staan we weer buiten en we hoeven pas om 15.45 in de haven te zijn. Wat balen zeg, we hadden net zo goed om 13.00 daar kunnen zijn. De rest van de dag slenteren we wat door Airlie en gaan voor de zoveelste keer naar de Mac Donalds voor gratis internet (en natuurlijk voor het softijsje van 50 cent). Ook komen we Suzy, Carl en Chili weer tegen. Het weer wordt er ondertussen niet beter op en naast veel regen begint het ook te waaien.

Dan kunnen we eindelijk op de boot. Hier zien we de twee Duitse meiden weer die we ook op Fraser hebben ontmoet. Naast wat Engelsen, Fransen en Ieren zitten er drie nederlandse jongens Teun, Bram en Maarten bij ons op de boot. De briefing van de crew maakt duidelijk dat het geen standaard zeiltocht gaat worden. De crew is helemaal uitgelaten want zij gaan sinds lange tijd echt zeilen. Er wordt gevraagd wie er last heeft van zeeziekte. Wij twijfelen allebei ja te zeggen na ons Thailand avontuur maar houden toch ons mond. Eenmaal aan het varen, worden de zeilen gehezen en kanteld de boot 45 graden met een wind van 35 knopen. Wauw, echt spectaculair...niet voor mietjes! Bij de eilanden aangekomen zien we geen witte stranden en blauw water zoals normaal. Nee voor ons is hier een ruwe zee, grijze lucht en stranden met puin uit zee. We overnachten in een soort inham zodat we kunnen schuilen voor de wind. We hebben een gezellig avond met zijn allen voordat we in het onderdek kruipen in ons bedje. Ook hier is het weer veel te heet en na een half uur zitten de eerste mensen al op dek om af te koelen. Normaal gesproken kun je ook op het dek slapen maar ivm de regen en wind kan het bij ons niet.

's Morgens wordt ons medegedeeld dat de orginele planning niet door kan gaan. De wind is aan de andere kant van de eilanden zo hard dat het gevaarlijk zou zijn hier heen te gaan. De crew neemt ons daarentegen wel mee naar een mooie snorkel/duik plek aan de goede kant. Het zicht onder water is niet heel spectaculair, al valt het ons gezien het weer erg mee. Elke maakt een duik tot 12 meter en is niet erg onder de indruk. Er is enorm veel mooi koraal maar aangezien de zon niet schijnt is het een grote doffe vlakte. Na de duik zien we nog meer met snorkelen omdat de zon zich even laten zien. Vincent ontmoet Elvis een gigantstische vis die zich meer als een huisdier gedraagd dan als een vis. Elvis houdt er namelijk van geknuffeld en geaaid te worden. Omdat we geen alternatief hebben, varen we weer terug naar dezelfde inham als de vorige avond. De crew weet nog een leuke wandeling om de benen even te strekken. De wandeling is werkelijk waar verschikkelijk. Er zijn enorm veel steekvliegen die echt agressief zijn. Iedereen wil dan ook binnen vijf minuten weer terug de boot op. We proberen er maar weer een gezellige avond van te maken alhoewel iedereen een beetje teleurgesteld is in het weer.

Na wederom een warme regenachtige nacht bezoeken we nog een snorkelplek die veel mindermooi is dan de vorige. Iedereen houdt het al gauw voorgezien aangezien we het zoute water echt zat zijn. Het duurt nog twee en een half uur voordat we terug in de haven zijn. Daar maken we nog een groepsfoto en spreken we met zijn allen af ‘s avonds pizza te eten in de kroeg.

Nadat iedereen een lekkere douche heeft genomen en schone kleren heeft aangetrokken is de sfeer in 1x een stuk positiever. Het pizza eten is zo gezellig dat we bijna niet wegkomen. Helaas hebben wij die avond als bestemming Bowen waar we een gratis camping weten. Eenmaal in de camper begint het zo hard te regenen dat het net lijkt of iemand een gigantische emmer water over ons neergooid, levensgevaarlijk om te rijden! We kunnen de gratis camping niet vinden en parkeren onze auto in de haven van Bowen waar we lekker kunnen slapen met het zeebriesje. Inmiddels hebben we onze dure geimpregneerde klamboe al aan de achterkant van de auto hangen. We doen de achterklep open en hangen hem daarover heen. Dat we daarmee onze klamboe verprutsen maakt ons helemaal niet uit, het is ieder geval koel!

We zijn naar Bowen gereden om te snorkelen, helaas voor ons komt de wind de volgende ochtend van de verkeerde kant en zit het snorkelen er niet in. We rijden daarom maar door naar Townsville. Het is vandaag Australia Day, net zoiets als koninginnedag en we hopen deze dag ergens met de Aussies te kunnen vieren. De aussies vieren Australia day met een potje cricket en een barbeque... Wil het het nou gebeuren dat het wederom keihard regent, lang leve het cycloon seizoen! Voor zowel de Aussies als ons is het geen leuke Australia day. Als we weer op de parkeerplaats staan bij de MacDonalds voor internet (wat moet je anders met dit weer) komt in 1x de camper van Teun, Maarten en Bram naast ons staan! Wat een toeval! We kletsen gezellig bij voordat wij doorrijden naar Saunders Beach. We vinden hier een gratis camping aan zee, helemaal geweldig! Waarempel houdt het een paar uur op met regenen en genieten we van een lekker zelfgemaakt dineetje voor twee aan zee.

De hele nacht heeft het weer superveel geregend, hierdoor twijfelen we of we wel naar Cape Tribulation moeten gaan. We checken bij het infocenter van Innsfall of de wegen wel begaanbaar zijn en gelukkig dit is zo. We maken een rondje Atherton, Mount Wolly (Ja Raymond er is zelfs een berg naar jou genoemd....), Cape Tribulation, Port Douglas en Cairns. Onderweg zien we spectaculaire watervallen (die willen wel stromen met alle regen), regenwoud, Fig trees (gigantische bomen), enorme vlaktes met grazende koeien en de eerste echte outback stadjes. Lees; verlaten stadjes met hier en daar een ‘cowboy'op een bankje, pickup trucks etc. De tweede dag van onze tour bezoeken we eerst de Mossman gorge, bekend om de oudste regenwouden ter wereld. Hier maken we een korte wandeling en genieten want het mooie bos om ons heen. Vervolgens rijden we door naar Cape Tribulation ‘where the forest meets the see'. Als we met de ferry gaan zien we hoe gigantisch hoog de rivier staat na al die regen. We hopen dat het de rest van de dag niet meer gaat regenen zodat we nog terugkomen. Via een slingerweg dwars door het oerwoud (sommige stukken overstroomt) komen we bij Cape Tribulation terecht. Belangrijk! Het is droog en de zon laat zich even zien! Vooral Elke vindt de oerbossen die doorlopen tot de zee geweldig! Vincent is daarentegen erg aan het puffen ivm de hoge luchtvochtigheid. Daarnaast wordt vooral hij geteisterd door honderden muggen. Het orginele plan om te kamperen op Cape Ttibulation wijzigen we dan ook maar! We doen nog een korte hike door de mangrove bossen voordat we de Ferry terugnemen. We verblijven die nacht in Palm Cove dichtbij Cairns, wederom aan het strand.

Op 29 januari is het tijd om onze camper terug te brengen. We besteden de ochtend aan het inpakken van onze spullen en opruimen van de camper. Na 25 dagen in onze Juicy vinden we dat we wel wat luxe kunnen gebruiken. We boeken daarom het Holiday Inn Cairns waar we drie nachten verblijven. Deze dagen doen we het lekker rustig aan! Helaas wordt het weer er niet beter op tot grote teleurstelling van Elke. Ivm het weer gaan de boten niet naar het Great Barrier Reef en kan Elke daarom niet duiken, heel erg balen. Gelukkig zijn de dagen in Cairns wel erg gezellig! We eten twee avonden met Teun, Maarten en Bram, waarvan 1 avond eindigd met drankspelletjes. Elke was behoorlijk aangeschoten aangezien de kaarten haar niet echt geluk brachten. De laatste avond spreken we nog wat af met Suzy & Carl die ons ook naar het vliegveld brengen. Op 2 februari zeggen we de Oost kust met al zijn regen gedag en maken we ons op voor een avontuur in de Outback!!

Reacties

Reacties

Anouk

Een troost... hier is 't ook snertweer!

Grandi

He Vincent en Elke, leuk om weer wat van jullie te horen. Het is hier momenteel echt waardeloos weer. Maar ja zo te lezen hebben jullie ook heel wat regen gehad. Momenteel ben ik al ruim een week ziek en het wil nog niet echt overgaan. Maar ja komt wel weer in orde. En als antwoordt op de vraag of wendy ook meekomt. Kan ik je mededelen dat het budget op is. We zijn hard aan het sparen voor de uitzet.

Liefs Joost

Nancy

Hi Ozzies ;-)!

Op naar een nieuw geweldig avontuur, voor zowel jullie als ik. Ik heb de baan geaccepteerd.
Dus, ben je alle regen zat kan je altijd nog terug komen werken in het HIA als hsk mng! ;-)

Nee, hoor geniet er nog maar lekker van.

P.s dat duiken doen wij wel Elke als je terug bent?
Heb je wel de snorkerlbril van ons gebruikt?

xje

Nancy

Liny

Hallo wereldreizigers,
Jullie hebben dan nu regen, hier is het al vanaf 14 december bar slecht, strooizout bijna op, dat moet Akzo nu uit Egypte laten komen. Kijk nu uit naar het voorjaar. Vanmiddag fijn gezwommen met Natasja en Joshua. Natasja en Anne zijn verhuist naar Glanebrug,een mooi huis van 2004. Ga vanavond tennissen in Losser.
Toi toi
gr. uit Overdinkel

tante Liny

Laura van Hattum

Hoi Vincent (en Elke natuurlijk ook),

Heel leuk om jullie verhalen te lezen! Ook erg leuk om de steden terug te lezen waar ik nog niet zo lang geleden was. Ik hoop dat de Outback jullie beter bevalt (nou ja, het weer dan vooral!) en kijk uit voor schorpioenen in de Outback :D Veel plezier!

Groetjes, Laura

mamwil

Hallo reizigers

Hier een bericht uit het wederom koude Goor.
Er komt geen einde aan deze winter.Misschien komt er toch nog een elfstedentocht !!!!!
Als ik jullie verhalen lees dan denk ik ,, Ik zou zo weer een verre reis willen maken ,, maar ja.....
Misschien spreken we elkaar nog weer via Skype.
Nu de hartelijke groeten van ons en ook van oma.
Vincent, Pasen duurt nog heel lang......
Groetjes mamwil

Daniel

Ha die Vincent!

Was toch wel benieuwd waar je nu uithangt maar geheel zoals verwacht kom ik allemaal gave foto's en verhalen tegen. Jaloers is een understatement.

Moest ook aan je denken laatst toen we prille plannen maakten om met de ons beiden wel bekende klant naar verre oorden te reizen. Dacht, wie weet ben je wel in de buurt dan en hop je even over. Zou gezellig zijn!

Hier alles prima in ieder geval en veel ontwikkelingen om te delen maar dat komt later allemaal wel weer.

Geniet er van!

mamaria

Brrr wat lees ik nou? Zijn daar scorpioenen, waar jullie nu zijn? Kijk maar uit hoor!! Dat zijn nu niet bepaald lieverdjes. Wederom een prachtig verhaal. Iets anders kunnen we er niet van zeggen! Alleen maar mooiiii!
En een beetje regen, daar kom je toch wel overheen, na al die zon.(ha ha ). Wij zijn het mooie weer van Thailand alweer vergeten, zo koud is het hier.
Nu gaan we misschien Henk en Wilmie opzoeken in de Ardeche. Die gaan daar in juni 14 dagen naartoe.
Vlakbij Vallonpondarc(weet niet meer hoe je dat ook al weer schrijft), dus lijkt ons wel leuk om daar nog eens een keer rond te kijken. Even ruiken of de kaasfabriek nog zo stinkt! Nou groeten en tot de skype!

mamaria

Ha wereldnieuws! Jullie staan op Goors nieuws, met als titel, Goors stel op indrukwekkende wereldtrip. Met de laatste foto van jullie samen en een heel verhaal.
Hartstikke leuk!
XX

mamwil

Hallo reizigers,

Ik hoorde gisteren van diverse mensen dat jullie op het Goorse Nieuws stonden. Uiteraard meteen gekeken en het verhaal gelezen.Leuk !!!!
Jullie zijn dus al beroemd in Goor ( nu nog in de omstreken)
Groetjes mamwil

Nicole en Egon

Vanuit NL met wederom sneeuw veel groetjes! We blijven jullie verhalen volgen, leuk!

Geniet ervan!

N + E

kathleen heijmer

hoi vincent en elke.
wat een mooie foto's
mijn spreekbeurt ging goed !!!...

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!