Allereerst willen wij jullie natuurlijk een gelukkig en gezond 2010 wensen!! Wij zitten inmiddels alweer in Sydney waar we super vuurwerk hebben gezien bij de harbour bridge! Verder willen we nog even melden dat Elke haar telefoon heeft laten liggen in Cambodja... Haar nummer is niet meer te bereiken!! Eventuele smsjes voor haar verjaardag of voor nieuw jaar, zijn dan ook niet aangekomen!!! Nu het verslag van onze twee weken Thailand met de familie...

De reis van Cambodja naar Thailand kan vooral voor Elke niet snel genoeg gaan. De volgende dag komt Lieke, het zusje van Elke, namelijk aan in Bangkok. Alhoewel we de familie niet echt gemist hebben de afgelopen maanden, is het toch wel heel speciaal om ze weer te zien in Thailand. Elke slaapt de nacht slecht omdat de zenuwen op de een of andere manier toch toeslaan. De volgende ochtend wordt Lieke opgehaald door Elke op het vliegveld. Helemaal super om Lieke weer te zien! In het hotel zit Vincent al te wachten en samen kletsen we paar uurtjes bij aan het zwembad. Voor de lunch besluiten we de straat op te gaan en hier valt ons op hoe we al gewend zijn aan Azie. Lieke krijgt namelijk een ontzettende cultuur schok. De drukte, geuren en het leven op straat maken mega veel indruk op haar. Lieke slaapt die middag nog een paar uur ivm haar jetlag voordat we naar Ko San Road gaan. Hier eten we heerlijke pad thai bij een tentje waar we al eerder zijn geweest. We slenteren wat over koh san waar Lieke meteen al wat oorbellen en zonnebrillen scoort.

Na een goede nachtrust, die we alle drie nodig hadden, belanden Elke en Lieke aan het zwembad. Vincent besluit naar een groot winkelcentrum te gaan met electronica artikelen. In de middag komen Bert en Ria, de ouders van Elke aan in het hotel. Wat heerlijk is het toch allemaal bekende gezichten om je heen te hebben. Ondanks de flinke jetlag van Bert & Ria gaan we, na even bijgekletst te hebben, meteen op pad. We gaan met de skytrain naar de Lumpini Night Bazaar (avondmarkt) en laten de familie gelijk kennis maken met de thaise cultuur, dat wil zeggen aerobicen in het park, eten op straat, afdingen, drukte etc.

De volgende dag gaan we met zijn allen verder met cultuursnuiven en staan de highlights van Bangkok op het programma. Eerst met de stadsboot naar het oude gedeelte van Bangkok en daar bezoeken we de tempel van de slapende budha, dit is een gigantische budha van een meter of 50 lang en 10 meter hoog. We maken die ochtend wederom kennis met de verkooptechnieken van de thaise bevolking. Ze proberen ons te overtuigen dat op maandag de tempel en het royal palace dicht zijn en alleen toegankelijk voor de lokale bevolking. Vincent en Elke geloven hier echter geen snars van en besluiten gewoon door te lopen.

De bedoeling is dat je in plaats van het royal palace een tourtje bij hun of een van de vrienden boekt. En jawel hoor de tempel is gewoon geopend, geen enkel probleem en na het maken van een aantal foto's gaan we verder naar het Royal Palace. Wel vragen we nog even waar de ingang van het Royal Palace is.. Naast de cultuur shock voor de familie, komen ze ook in aanraking met de hitte van Bangkok. Geen wolkje aan de lucht en ruim 35 graden zorgt ervoor dat iedereen loopt de puffen en de flesjes water zijn dan ook verschrikkelijk noodzakelijk. De ingang van het Royal Palace blijkt helemaal aan de andere kant te liggen dan ons was gezegd, damm zijn we er toch gedeeltelijk ingetrapt......

Na drie kilometer door de brandende zon komen we op het heetst van de dag aan in het royal Palace, een gigantisch complex van tempels en musea. Door de warmte blijven we niet al te lang binnen want het is werkelijk waar niet vol te houden. We nemen een goede lunch in de airco en gaan terug naar het hotel om te relaxen aan het zwembad. Aan het eind van de middag bezoeken we het MBK. Dit grote winkelcomplex bestaat uit allerlei kleine winkeltjes waar vooral nep spul wordt verkocht. We eten 's avonds in een restaurant waar we de Aziatische barbeque aan de familie laten proeven. Deze valt geheel uit de smaak bij Lieke die later de avond nog een tosti eet bij de 7eleven. De familie heeft de dag al heel wat indrukken gehad maar Vincent & Elke nemen ze toch nog even mee naar Silom Street & Patpong. We slenteren de markt van Silom af en kopen een aantal souvenirs. Bert & Vincent zijn meer geinteresseerd in de mooie dames op Patpong die je naar binnen proberen te sleepen voor een pingpong show. Dit laatste doen ze voor de goede orde niet. We hebben al aardig wat kilometers in de benen en daarom nemen we een tuktuk terug naar het hotel. De twee tuktuks doen een wedstrijdje wie het eerst in het hotel is! Die van Vincent, Elke en Lieke wint!

We komen met zijn allen tot de conclusie, genoeg van Bangkok te hebben gezien. Bangkok is gewoon een gigantische Aziatische stad met weinig grote bezienswaardigheden. We spenderen de dag erop dan ook lekker bij het zwembad. Bert & Vincent willen echter nog wat electronica shoppen. Die avond staat weer een hele nieuwe ervaring op de planning voor de familie. We vertrekken namelijk met de trein naar het zuiden van Thailand. Alhoewel we ze al voorbereid hebben voor de rit, zijn ze toch enigzins geschokt. Onze oude dieseltrein is niet al te schoon, volgestouwd met reizigers en hun bagage en staat blank van de diesllucht. Na vertrek worden de bedden al snel opgemaakt en als de restauratie om 22.00 dichtgaat kun je niet veel anders dan maar gaan slapen. Ria staat nog voor een groot raadsel in het toilet. Het toilet wat bestaat uit een gat in de grond moet natuurlijk wel doorgespoeld worden na gebruik. Dit blijkt lastiger dan het is, waar zit immers de doorspoelknop? Na wat zoekwerk vindt Ria een pedaal op de grond en besluit daar op te trappen. Deze doet echter niet wat ze verwacht. Er komt namelijk een gigantische waterstraal uit een waterslang die haar kleddernat maakt. Gelukkig kan ze er zelf erg om lachen (en de fam trouwens ook). We hebben de laatste coupe in de trein en op de een of andere manier gaat onze coupe daarom gigantisch heen en weer. Van slapen komt dan ook niet veel en als we de volgende ochtend aankomen in Surat Thani zijn we kapot! We hebben nog een busrit van 3 uur voor de kiezen naar de west kant van Thailand. Na de busrit nemen we afscheid van Bert en Ria die naar Aonang gaan. Wij gaan met Lieke naar Railey. Ons eerst plan was om naar Koh Phangan te gaan om wat feestjes te bezoeken. Ivm de erg slechte weersvoorspellingen en onze eerdere ervaring op een ruwe zee op een catamaran wijzigen we onze plannen. Aangekomen op Railey vinden we al gauw een superleuk hotel met redelijk betaalbare bungalows. We gaan meteen naar het ontzettend mooie strand. Hier komen we voor, wauw! `s Avonds laten we Lieke kennis maken met de buckets. In een live bar drinken we teveel buckets en hebben we een super avond!

Op zondag morgen worden we te vroeg wakker door de wekker. Ons ontbijt is inclusief en die willen we natuurlijk niet missen. Met een flinke kater werken we ons ontbijt naar binnen. Na het ontbijt lijkt het ons beter toch maar weer te gaan slapen. Om 1 uur worden we wakker en gaan we maar weer naar het strand. Bert & Ria die maar 10 minuten verderop zitten met de boot komen ook nog even langs. Op het strand krijgen we bezoek van een grote groep apen. ‘S Avonds lijkt het ons beter om de avond ervoor niet over te doen aangezien we de volgende dag met de ferry naar Koh Phi Phi gaan. Fris en Fruitig zitten we dan ook op de grote ferry die ons in anderhalf uur naar Koh Phi Phi brengt. Op Koh Phi Phi aangekomen moeten we nog een kleine longtail nemen naar het hotel dat aan de andere kant van het eiland ligt. Deze kost maar liefst 20 euro voor een half uur en dat is voor Thaise maatstaven echt gigantisch duur. Phi Phi is de afgelopen jaren flink vercommercialiseerd en dit is aan de prijzen te merken ook. Verder is het een prachtig mooi eiland wat nog steeds zeer de moeite waard is om te bezoeken. Het weer is bewolkt en we hebben ons niet ingesemeerd. Dit laatste blijkt niet zo'n goede keuze want in het resort aangekomen blijkt dat Lieke haar rug goed verbrand heeft. Zelfs Elke die al aardig wat zon heeft gehad is flink verbrand. Ons resort is super de luxe (lekker een Holiday Inn) en wat doe je op zo'n bounty eiland? Tja maar weer eens op het strand liggen. Het resort ligt erg afgelegen en daarom is er 's avonds niet veel te doen. We vinden een goedkoop erg lekker tentje waar we kunnen eten want het eten in het resort is veel te duur voor ons.

Dag twee op Koh Phi Hhi bestaat niet zoveel anders dan uit luieren op het strand en eten en drinken. We krijgen op deze dag het nieuws dat Bert & Ria een flinke schoorsteen brand in huis hebben gehad. Gelukkig valt de schade uiteindelijk mee maar we zijn wel erg geschrokken. Op dag drie vinden het tijd voor wat actie, we boeken een longtail boot voor zes uur die ons naar een aantal mooie stranden op Phi Phi brengt. We willen vroeg weg (7uur) om de drukte op maya beach voor te zijn. Op dit strand is de film the Beach opgenomen. Alhoewel het een prachtige baai is, vinden wij het niet echt op de baai in de film lijken. Omdat we vroeg zijn kunnen we prachtig snorkelen. Eenmaal in het water lijkt het net of je in een aquarium zwemt, zoveel vis! Het volgende strand dat we bezoeken is Monkey Bay. Zo wit het strand in deze baai is hebben wij nog nooit gezien. Dit nodigt natuurlijk uit voor een uitgebreide fotosessie. We doen net of we gek zijn en poseren en springen op en over het strand/water. De longtail dropt ons daarna af op Tonsai, het toeristsche dorpje van Phi Phi. Als we vijf minuten door Tonsai lopen weten we al dat we een verkeerde keuze hebben gemaakt met het resort. We hadden beter in het veel leukere Tonsai kunnen zitten, maar ja je kunt niet alles van te voren weten! Na twee uurtjes Tonsai worden we weer teruggebracht naar ons resort waar we maar weer op het strand belanden. Wat is het leven toch zwaar!

Op 23 december is het Vincent zijn beurt om zijn ouders weer te zien. Hij gaat vanuit Phi Phi rechtstreeks met de ferry naar Krabi. Elke & Lieke nemen de ferry naar Koh Lanta waar we met de beide families kerst gaan vieren. Eenmaal op Koh Lanta aangekomen met de ferry is het nog een uur met de taxi naar ons resort. De laatste 2 km gaan over een weg (nou ja weg, zeg maar zandpad) die zo slecht is dat we maar stapvoets kunnen rijden. We hebben echt geen idee waar we belanden! Dan ineens vanuit het niets staat een prachtig resort, met maar 20 bungalows, midden in de jungle aan een privebaai. Dit is werkelijk waar paradijs. Terwijl Elke & Lieke het resort en de bungalow aan het ontdekken zijn, komen de ouders van Vincent aan op het vliegveld van Krabi. De reis van krabi naar Koh Lanta duurt 3 uur maar de familie Heijmer heeft natuurlijk genoeg te bepraten en te ouwehoeren. Wil & Evert denken bij het laatste gedeelte van de rit dat Vincent & Elke hun uitgenodigd hebben in een of ander aftanse budget accommodatie. Gelukkig zijn zij ook verrast als ze op het resort aangekomen. Die avond eten we wat met zijn vijven en kletsen we gezellig bij.

De dag daarna komen Bert & Ria ook naar het resort en maken we ons klaar voor het kerstdiner. Kerst vieren ze in Azie namelijk op de vierentwintigste 's avonds. Voor alle gasten van het resort is er een kerstdiner gemaakt en men is de hele dag al bezig met opbouwen. De avond loopt echter iets anders dan verwacht. Eerst krijgen we een voorstelling van een half uur met Thaise danseresjes. Leuk voor 10 minuten maar daarna vallen je ogen echt dicht. Dan krijgen we de mededeling dat we tot 12.00 een geweldige show te zien krijgen: een travestieten show! Wat? Nee he, 3 en een half uur travestieten kijken is niet echt wat we van een kerstavond verwachten. Als klap op de vuurpijl staat de muziek zo hard dat we geen fatsoenlijk gesprek met elkaar kunnen voeren. We proberen er maar het beste van te maken en hebben uiteindelijk nog veel lol! Zeker als Evert op het podium uitgenodigd wordt voor een interview en Bert later mee doet met dansen en het net lijkt of hij van het reef komt. Om half 12 (ze besluiten een half uur eerder te stoppen, gelukkig) wordt er nog wat vuurwerk afgestoken en wordt er een einde aan de avond gemaakt.

'S Nachts wordt Lieke verschrikkelijk ziek. Ongeveer vier uur lang hangt ze boven het toilet en weet ze niet of het eerst van onder of van boven eruit komt. Gelukkig kwam het niet van het eten want verder was er niemand ziek.

Op 1^e kerstdag brengen we de hele dag door op het strand, terwijl Lieke een dagje in bed blijft. 2^e kerstdag is Elke haar verjaardag! Er wordt een taart geregeld door Vincent en samen met de kadootjes voelt het toch echt wel als een verjaardag. De 27^ste vliegen Evert, Wil, Vincent en Elke terug naar Bangkok. Dit betekent dat na een aantal heerlijke dagen we weer afscheid moeten nemen. En we zullen eerlijk zeggen, dat is niet al te makkelijk... Ria, Bert en Lieke blijven nog twee nachten op het resort voordat zij naar Cambodja vertrekken. Op 2 januari vertrekken Bert & Ria naar Laos waarna zij op 12 januari terugvliegen naar Nederland. Lieke gaat na Cambodja nog een paar dagen relaxen op Koh Chang en zij vliegt 6 januari naar huis.

Voor ons, Evert en Wil is het nogal een uitdaging om terug te komen naar Bangkok. We missen namelijk bijna de vlucht omdat we verkeerd zijn geinformeerd door ons resort. De ferry komt namelijk veel later aan op Phuket dan verwacht. Daarnaast kunnen we door de drukte eerst geen taxi krijgen. Na veel aandringen vinden we eindelijk een taxi die ons in 30 min (normaal 45 min) als een gek naar het vliegveld brengt. En ja, we hebben de vlucht gehaald!

's Avonds lopen we nog even over Silom, waar we nog wat souveniers shoppen. Evert wordt net zoals Bert eerder nogal afgeleid door de mooie dames op Patpong. We moeten hem bijna meesleuren naar het hotel.

De laatste dag samen brengen we door aan het zwembad en aan het einde van de middag is het ook tijd om afscheid te nemen van Evert en Wil. Slik, nu zijn we zeven maaanden weer met zijn tweeen! Dat gevoel zijn we al snel weer vergeten als we op het vliegveld zijn. We gaan namelijk weer een nieuwe uitdaging tegemoed, Australie!!